MINA AHMADI TRANSLATES R.K. SINGH'S POEMS INTO FARSI

Mina Ahmadi is a competent  freelance translator and interpreter, associated with Iranian  Translators Cyber Association (ITCA). She is 31, M.A. in Translation, and lives in Tehran.  Her language and literary skills are viewable in the translation of some of my poems and tanka into Farsi. My interactions with her convince me that she is  a thoroughly professional, perfectionist translator, whose varied literary interests, passion and talent deserve recognition, both at home and abroad.

POEMS: RAM KRISHNA SINGH, India    

  

اشعار رام کریشنا سینگه، هند

1    1.    DECAY WITH DIVINITY

    

Away from home in academics

sex, philosophy and religion

I’ve been skeptic about all these years

revels of hell in lost memories

1.     پوسیده از لاهوت

دور از خانه، غرق در علم

آمیزش، فلسفه و مذهب
بدبین به همه این سالها

خوش­گذرانی­های جهنمی در خاطرات گمشده

couldn’t be a new dialect for spring

turn nude with refreshing orgasm

نمی­توانستند زبان جدیدی برای بهار باشند

برهنه شو از اوج آن لذت شادی بخش   

I still wander in my mind with fire

but no heat or light, sterile emotion

routs the spirit to live making

all presences dark and absence

و من هنوز سردرگم آن آتشم
بی نوری یا گرمایی؛

احساس عقیم
بهار را تنها به زایندگی کشاند
زایشِ همه آن موجودات سیاهِ بی­حضور

fears are no bread from heaven

nor unfilled emptiness any sky

نه ترس آسمانی است و
نه خلاء پرنشده، خدایی

yet the eagle flies with wide eyes

nose opened to stinking patches

the mud- and ghostscapes that yield

mandate for dreams wrapped in nightmares:

 عقاب، اما، با چشمان باز پرواز می­کند
بو می­کشد تکه­های متعفن را
آن فضاهای گل­اندودِ شبح­آلود را

که حکم می­کنند بر
رویاهای پیچیده در کابوس­های شبانه

I live preying for liberation

and decay with divinity

و من زنده­ام به تمنای آزادی

و  پوسیده از لاهوت

2.

DYING LIGHT

Shrieking in the sea

my knotted self

the lines on the palms

spiders’ network

gleaming with corpses

that have no face

2.       نور میرا 

جیغ می­زند در دل دریا

خویشتن گره خورده­ام
خطوط کف دست،

تار عنکبوت­،
که می­درخشد

از لاشه­های بی­صورت

yet their funeral

mirrors the eyes

waving with dying light

در مراسم خاکسپاریشان، اما
چشم­هاشان برق می­زند

از نوری میرا

3.

CONVENIENCE

Discourse on heaven

and after-life pleasures

is self-bullying

to live without meaning

midst searches for the lost

3.       آسایش

سخن از بهشت گفتن

و  لذت­های پس از مرگ را برشمردن

به خود زور گفتن است
تا زندگی را بی­معنا زندگی کنیم

در نیمه راه جستجو  برای از از دست رفته­ها

so inciting is

the hell of cyberworld

they forget to pray

and multiply their pain

corroding consciousness

چه تحریک­آمیز است 

جهنم دنیای مجازی
ساکنانش عبادت را فراموش کرده­اند و

درد هوشیاری­کُشش
را چند برابر

but it doesn’t matter—

whining in sleep or whinging

is part of crazy

nature in race with itself

and god a convenience

 مهم نیست
در خواب ناله کنی یا  فغان بزنی
هر دو بخشی از دیوانگی­اند

طبیعت در رقابت با خویش

و ربوبیت با آسایش

4.

DUST SMELLS

4. 

بوی خاک

Searching mother

in the thickening dark:

the tree stands

 در جستجوی مادر

در تاریکی که عمق می­گیرد:

درخت ایستاده

through the twilight

hear the bridge I cross with

creaking bones

 در گرگ ومیش هوا

در گذر از پل، می­شنوم
جیرجیر استخوان­ها را

wheeze December

in lonely drizzles:

sun’s last glow

 خس­خس آخرین نفس­های پاییزی

زیر نم­نم باران تنهایی:

آخرین تابش آفتاب

measure wisdom

to unknow, now lower gaze

and look within

 عقلانیت را بسنج

با ناشناخته­ها، و کنون، کمتر خیره شو

 به درون نگر، به

the heart’s rhythm:

dust smells beneath the feet

above the head

آهنگ موزون قلب:

خاک بو می­دهد از زیر پا

تا بالای سرمان

5.

VULGARITY

 5.

هرزگی

What is there to relish in heaven

if the vulgarity of relationship haunts

even after retiring from earth?

لذت بهشتی چیست؟

پس از بازنشستگی از زمین

این هرزگی روابط باز هم ادامه می­یابد؟

the loose threads of yearning criss-cross memory

I can still feel the river’s twisted flow

toward lower reaches, exhausted and stripteased

 رشته­های آزادِ خاطره تودرتوی حسرت­بار

هنوز هم می­توانم جریان پیچیده رودخانه را احساس کنم

آن زمان که خسته و رقصان، تن­تاب و اغواگر پایین می­رود

the nudity of moon and stars is beyond touch

who cares I evolve or end like them

suspended from a plane I  can hardly reach?

تن برهنه ماه و ستاره دور است، دورتر از دسترس

چه کسی اهمیت می­دهد رشد کنم یا دست آخر مانند آنها

آویخته از یک هواپیما؛

 به سختی

بتوانم تن برهنه­اشان را لمس کنم؟

6.

TEN TANKA POEMS

6.

ده شعر تانکا[1]

1

Awake in dream time

he looks for the candle—

love’s invitation

lighting up in the dark

and sings the body’s song

 1

 هوشیار به وقت رویا

در پی شمع_

دعوت عشق

شعله می­کشد در دل تاریکی شب

و سر می­دهد آواز تن

2

Watching the waves

with him she makes an angle

in contemplation:

green weed and white foam break

on then beach with falling mood

 2

از گوشه جشم محو تماشای موج­ها

 غرق در تفکر،

 ایستاده

زن در کنار مرد:

جلبک سبز و کف سفید

پخش می­شوند روی ساحل دریا

با روحیه­ای در حال سقوط

3

Short nights and long days

sleep loss rustles a friction

echoing in bed

the cycle of cravings

over and over again

3

شبهای کوتاه و روزهای بلند

 خواب­زده از خش­خش یک سایش

طنین­انداز در بستر

یکبار دیگر، هوس

دوباره و دوباره و دوباره

4

Awaiting the wave

that will wash away empty hours

and endless longing

in the dead silence at sea

I pull down chunks of sky

 4

در انتظار موج

تا ببرد با خود این ساعت­های خالی را

 این اشتیاق بی پایان را

در سکوت مرگبار دریا،

و من پایین می­کشم

 تکه­های آسمان را

5

Unknowable

the soul’s pursuit hidden

by its own works:

the spirit’s thirst, the strife

the restless silence, too much

 5

غیر قابل درک

تعقیب روح

مستور در کارهای خویش:

عطش روح، کشمکش،

سکوتِ بیش از اندازه بی­قرار

6

On the prayer mat

the hands raised in vajrasan

couldn’t contact God—

the prayer was too long and

the winter night still longer

 6

دو زانو نشسته

بر سجاده، با دست­های بالا آورده 

خدا را نمی­یافت_

نماز خیلی طولانی بود و

شبهای زمستان، اما، طولانی­تر

7

The mirror swallowed

my footprints on the shore

I couldn’t blame the waves

the geese kept flying over the head

the shadows kept moving afar

 7

آیینه بلعید

اثرانگشتانم را، مانده بر ساحل دریا

نمی توانستم موج­ها را شماتت کنم

غازها بالای سرم پرواز می­کردند

و سایه­ها همچنان دور می­شدند

8

Little candles fail

to illumine the deity

or golden dome

in the valley darkness reigns

and god too awaits light

8

روشنای شمع­های کوچک

یارای نمایاندن الوهیت را ندارند

یا حتی آن گنبد طلایی

درخشان در دل تاریکی­

و خداوند همچنان منتظر نور است

9

Waiting for the remains

of the sacrifice vultures

on the temple tree

stink with humans and goddess

on the river’s bank

 9

در ساحل رودخانه

بر فراز درخت معبد

در انتظار بقایای

قربانی، کرکس­ها

بوی گند انسان می­دهند والهه

10

The lane to temple

through foul drain, dust and mud:

black back of Saturn

in a locked enclosure

a harassed devotee

10

کوره راه منتهی به معبد
سرتاسر فاضلاب، گردو خاک و گل و لای:
 زحل در دل تاریکی
محصور در حصار قفل شده
یک زاهد آزار دیده

Translated by

MINA  AHMADI

---

1 تانکا(واکا) سبک شعر کوتاه را گویند که اصل و ریشه آن ژاپنی است. این سبک شعری اولین بار در سال 1865 با ترجمه اشعار اوگورا هایکونین اشو به انگلیسی وارد ادبیات انگلیسی شد.